Szanowni Państwo
Posłowie na Sejm RP

8 listopada br. w wyniku głosowania większość sejmowa skierowała do dalszych prac w komisji nadzwyczajnej projekt nowelizacji Kodeksu karnego, zakładający częściową dekryminalizację przerywania ciąży za zgodą kobiety, a także dekryminalizację udzielania pomocy w samodzielnej aborcji. Czy życie najmniejszych już nic nie znaczy? Czy zamierzają Państwo dać przyzwolenie na unicestwianie kolejnych niewinnych istnień, które mogłyby żyć tak, jak Wy dzisiaj?

W połowie kwietnia obradowali Państwo nad czterema aborcyjnymi projektami i nie zdecydowali się Państwo na oddanie głosu za ich odrzuceniem w komplecie. W konsekwencji Państwa decyzji – o nieopowiedzeniu się po stronie życia, bądź też podjęciu wątpliwego moralnie „kompromisu” z aborcyjnym lobby, pójściu na ustępstwa polityczne lub poddaniu się partyjnej presji – życie milionów nienarodzonych dzieci w Polsce jest zagrożone!

Na szczęście 12 lipca Sejm odrzucił pierwszy z krwawych aborcyjnych projektów – dziękuję tym z Państwa, którzy wyłamali się z morderczego sojuszu i zagłosowali przeciwko uchwaleniu skandalicznego projektu Lewicy o częściowej depenalizacji i dekryminalizacji czynów związanych z zabijaniem dzieci nienarodzonych. Jednakże w listopadzie zabrakło zdecydowanego głosu obrońców życia – dlaczego? Serca nienarodzonych dzieci biją, ale ich głos jest słaby i bez Państwa wstawiennictwa nie ma siły przebicia w sprawach, które decydują o ich losie.

Jak doskonale Państwo wiedzą projektodawcy w pozostałych trzech projektach przewidzieli zgotowanie bezbronnym dzieciom w Polsce aborcyjnego piekła. W tym momencie poprzez prace w „Komisji Nadzwyczajnej do rozpatrzenia projektów ustaw dotyczących prawa do przerywania ciąży”, a później w drugim czytaniu, ważą się nie tylko losy dzieci, ale również Państwa osobiste – w tym kwestia wiecznego zbawienia.

W naszej łacińskiej, zachodniej cywilizacji, w której prawo naturalne zostało ochronione licznymi zapisami prawa pozytywnego, podczas kwietniowych głosowań wielu z Państwa posłów postanowiło przyłożyć rękę – poprzez głos przeciw odrzuceniu, wstrzymanie się od głosu lub „taktyczne” wyciągnięcie karty do głosowania – do dalszego procedowania projektów ustaw, które cofają Polskę do poziomu barbarzyńskich czasów i ludów nieznających niczego poza prawem siły.

Spośród od dawna wymienianych podstawowych praw i wolności szczególną wagę przykładamy do wolności każdego człowieka i jego prawo do życia, którego nikt nie może nikomu odmawiać. Dzięki przestrzeganiu i ochronie tak podstawowych wartości możemy cieszyć się dotąd dobrymi owocami ponad dwóch tysięcy lat europejskiej historii.

Jako Polacy nie chcemy zatracić w naszym kraju etosu wolności, która wiąże się z odpowiedzialnością. Nasz kraj jako jeden z ostatnich na Starym Kontynencie przechowuje tradycje, które zrodziła jedynie Europa, podczas gdy pozostałe państwa wprowadzają obcą nam z gruntu fałszywą aborcyjną ideologię.

Szanowni Państwo!

Pragnę odwołać się również do Państwa chrześcijańskiej (a nawet szczególnie katolickiej) wiary, bowiem z nieprzymuszonej woli wybrali Państwo Boga na świadka swojej poselskiej przysięgi. Ślubując „tak mi dopomóż Bóg” opowiedzieli się Państwo wtedy po stronie wierności Bogu i zasadom moralnym płynącym z chrześcijańskiego orędzia.

Z Objawienia Bożego katolicy wnioskują o niezbywalnej wartości ludzkiego życia, które należy chronić od poczęcia do naturalnej śmierci. To Boskie prawo w sposób oczywisty koresponduje z prawem naturalnym i zmusza każdego z nas do podjęcia zdecydowanych kroków, zgodnie ze swoimi możliwościami, w celu zapewnienia ochrony i bezpieczeństwa bezbronnym dzieciom.

Tym z Państwa, którzy są katolikami pragnę z całą stanowczością przypomnieć o kościelnych – kanonicznych konsekwencjach opowiedzenia się po stronie aborcjonistów –
włącznie z najcięższą karą ekskomuniki, zaciąganej mocą samego prawa. Już św. Jan Paweł II wyraźnie pisał o tym jak okrutną jest zbrodnia aborcji, a w ostatnich tygodniach nauczanie to zostało przypomniane w dokumencie Dykasterii Nauki Wiary Dignitas infinita, podpisanym przez papieża Franciszka.

Właśnie nie kto inny, jak Państwo mają teraz ostatnią możliwość odwrócenia swojej fatalnej w skutkach decyzji, a zarazem największą odpowiedzialność przed Bogiem, przed narodem i przed przyszłymi pokoleniami za to, aby krwawe projekty, które zostały przekazane do dalszych prac w Komisji ostatecznie nigdy nie zostały przyjęte jako obowiązujące prawo.

Niech nie ściągają Państwo na siebie krwi niewinnych ofiar, mordowanych w aborcyjnych katowniach, w których kłamliwie świadczy się „usługi zdrowia reprodukcyjnego”.

Raz jeszcze ponawiam swój stanowczy apel do Państwa sumień i żądam odrzucenia przez Państwa pozostałych trzech projektów aborcyjnych w czasie kolejnego etapu procedowania.

Odrzucenie projektu depenalizacji aborcji podczas głosowania w dniu 12 lipca pokazało, że, pomimo braku głośnego sprzeciwu podczas kwietniowego posiedzenia Sejmu, wielu z Państwa zależy na ochronie życia poczętego.

Państwo Polskie musi stać na straży obrony życia niewinnych.

Oczekuję od Państwa
ludzkiej postawy i właściwej decyzji

[imię i nazwisko]